Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

ΑΛΤ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟ(ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΛΓΑ ΜΑΥΡΟΥΔΗ)




Κυριακή μεσημέρι και η συνεστίαση των Αλτρουιστών πάλι στέφθηκε  με επιτυχία. Ευχάριστο γεγονός, αφού χωρίς οικονομικούς πόρους αυτός ο σύλλογος δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει το φιλανθρωπικό του έργο, αλλά   και μια πολλή καλή ευκαιρία  να έρθουμε σε επικοινωνία παλιοί και νέοι φίλοι-μέλη και να απαλλαγούμε για λίγο από την  καταθλιπτική  κατάσταση που βρισκόμαστε όλοι μας λόγω των πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων της χώρας μας.
Η εκδήλωση  είχε από όλα και σε σωστές δοσολογίες . Καλό φαγητό ,καλό κρασί ,καλή μουσική,  τον  Πέτρο τον Γιλανζή να τραγουδάει την <<Πιρόγα>> …ζόρικη επιλογή, αλλά το κατάφερε αρκετά καλά . Τελικά πολλά ταλέντα κρύβει αυτή η τάξη των αποφοίτων  του Λυκείου Τούμπας.
Η  πιο συγκινητική στιγμή όμως ήταν, όταν η επίσημη προσκεκλημένη,  η καθηγήτρια  κυρία  Λαρίγκα,   συνεχάρη   τις συζύγους  αυτών  που ήταν κάποτε μαθητές της . Σε μια εποχή που πρέπει να δανείζεσαι από το παρελθόν για να  προχωράς στο μέλλον  μας θεώρησε τυχερές και μας παρότρυνε να αισθανόμαστε υπερήφανες για τους άνδρες μας
Ανατρέχοντας για λίγο στο μακρινό παρελθόν μοιράστηκε μαζί μας τη δικαιολογημένη δυσαρέσκεια  που την κατέβαλε, όταν στα είκοσι εφτά της χρόνια κλήθηκε να εργαστεί στο γυμνάσιο Τούμπας , σε ένα από τα πιο κακόφημα σχολεία εκείνης της εποχής. Ήταν όμως μεγάλη η έκπληξή της, όταν τελικά γνώρισε την τάξη αυτών των παιδιών  που  ήταν ένα από τα καλύτερα τμήματα  με ήθος και σωστή διαπαιδαγώγηση. <<Παιδιά εργατών >>, όπως η ίδια τα αποκάλεσε που όμως δίστασε να τα κατακρίνει στους γονείς τους ,όταν τη ρωτούσαν για την πρόοδό τους για να μην τα δυσαρεστήσει. Η  << Κυρά δασκάλα>> του τότε, όπως την αποκαλούσαν οι γονείς ήταν μια ώριμη κυρία του τώρα με μικρή διαφορά  ηλικίας  από τους μαθητές της  που είχε όμως το σθένος , το θάρρος  και ότι άλλο χρειαζόταν να διδάξει ,  αλλά και να διδαχθεί  σε ένα σχολείο που μόνο πρότυπο δεν το έλεγες   και σε μια εποχή που η πολιτική κατάσταση της χώρας μας  δεν ήταν και η πιο κατάλληλη για μια  εκπαιδευτικό να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις της , όταν τα στόματα ήταν ερμητικά κλειστά  και τα μυαλά επίσης, προσηλωμένα πάντα στον δρόμο που κατεύθυναν τα βιβλία του υπουργείου .
Χρόνια δύσκολα για έναν έφηβο   χωρίς  τις επιρροές και τις πολλαπλές πληροφορίες  του διαδικτύου  με ελάχιστες  απολαύσεις  της τεχνολογίας  και τις κεραίες των τηλεοράσεων να δηλώνουν την οικονομική  ευρωστία  του  κατόχου  τους που όμως λίγοι την είχαν . Με σταθερή και ίσως και μόνη επιρροή των μαθητών  τούς  καθηγητές τους που έρχονταν σχεδόν  καθημερινά σε επαφή  και τους γονείς τους.   Εμφανώς συγκινημένη η κυρία Λαρίγκα  μας  θεώρησε  τυχερές που οι άνδρες μας  διατήρησαν  το   ήθος ,  τον ενάρετο χαρακτήρα την κατανόηση , τον αλληλοσεβασμό , ώστε όχι μόνο  να συνεχιστεί   η φιλία τόσων χρόνων,  αλλά με την κοινωνική  ευαισθησία  που τους διακρίνει  να έχουν βρει διέξοδο για να την εκφράσουν με πολλούς τρόπους με σεμνότητα και  διακριτικότητα  σε ανθρώπους αναξιοπαθούντες.
Μάλλον είχε δίκιο. Είναι πραγματικά από τις σπάνιες ομάδες ανδρών που δραστηριοποιούνται για κάτι τόσο καλό.
Οι άνδρες γενικότερα έχουν κακή φήμη ,από άσχημα παραδείγματα χιλιάδες γύρω μας.
Για τις χειρότερες εμπόλεμες καταστάσεις  οι άντρες ευθύνονται (δες πρόσφατα Καντάφι ), όπου υπάρχει βία οι άνδρες ευθύνονται π.χ στα σχολεία, γήπεδα ,στην  οικογένεια. Σπάνια θα ακούσουμε  την είδηση μεταφέρθηκε από άγριο ξυλοδαρμό της γυναίκας του στο εφημερεύον νοσοκομείο.
Πάντα η τάδε ξυλοκοπήθηκε ,η τάδε  βιάσθηκε, η τάδε κακοποιήθηκε από  άνδρα πάντα. Η φύση έκανε το μέγα λάθος να δώσει στους άντρες μεγαλύτερη μυϊκή δύναμη  αλλά σε κάποιους από αυτούς κακόβουλα συναισθήματα.
Είμαστε υπερήφανες για τους άντρες μας γιατί διαφέρουν από τους υπόλοιπους .Οι περισσότεροι που οργάνωσαν αυτό τον  σύλλογο γνωρίζονται από παιδιά , διατήρησαν τη μεγαλοψυχία ,την αβροφροσύνη ,την άμιλλα , επιβίωσαν σε ένα κόσμο σκληρό και απάνθρωπο, εργάστηκαν σκληρά , ρίσκαραν ,έστησαν επιχειρήσεις ,στερήθηκαν απολαύσεις ώστε να έχουν  κάποια  οικονομική ευχέρεια τις μέρες αυτές  της οικονομικής δυσχέρειας να  μπορούν να συνεισφέρουν στον συνάνθρωπό τους  που έχει την ανάγκη τους.
Ξέρω ότι οι πρωτομάστορες αυτής της φιλανθρωπικής πρωτοβουλίας στην αρχή ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού άντε και των δύο. Σιγά σιγά αυξήθηκαν .
Έγινε σαν ασθένεια μεταδοτική.
Τα περισσότερα ζευγάρια που έχουμε γνωριστεί με αφορμή τις δραστηριότητες του συλλόγου και όχι μόνο, γιορτάζουμε γενέθλια συμβίωσης είκοσι-τριάντα χρόνων ίσως και περισσότερα ,σταθήκαμε δίπλα στους συζύγους μας σε όμορφες και δύσκολες στιγμές . Αισθανόμαστε όμορφα που οι άντρες μας ασχολούνται με τέτοιου είδους δραστηριότητες, γινόμαστε λίγο γκρινιάρες όταν μας παραμελούν για τα φιλαράκια τους , αλλά τώρα είναι ήδη πολύ αργά για όλους μας .Κολλήσαμε το ίδιο μικρόβιο  αλλά ,αν ο οργανισμός σου  δεν είναι διαθέσιμος ,δεν κολλάει ούτε καλοσύνη , ούτε φιλευσπλαχνία.
Κάποιες από τις συζύγους ενδιαφέρθηκαν ήδη λίγο περισσότερο για τις δραστηριότητες και τις φιλότιμες προσπάθειες  αυτού του νεοσύστατου  συλλόγου.
Επειδή ίσως συνειδητοποίησαν ευκολότερα από τις υπόλοιπες ότι οι σκοποί των ΑΛΤ είναι ανιδιοτελείς  . Δε  χρειάζονται ιδιαίτερα προσόντα  για να προσφέρεις στις δραστηριότητες του. Λίγο ελεύθερο χρόνο, ομαλή συνεργασία με τα υπόλοιπα μέλη ,συντονισμένες προσπάθειες , να παραμερίζεις εγωισμούς και επιδειξιομανίες ,να σκέφτεσαι καλοπροαίρετα και όλα θα ρέουν ομαλά και παραγωγικά.
Νομίζω πως η γυναίκες από την ψυχοσύνθεσή μας είμαστε πιο ευαίσθητες και πιο δοτικές από τους άντρες , γι αυτό και η φύση επέλεξε τη  γυναίκα για να της προσφέρει το χάρισμα της μητρότητας. Αν αναλογιστούμε με πόση αγάπη και τρυφερότητα αναθρέψαμε τα παιδιά μας  χωρίς υστεροβουλίες  έτσι  μπορούμε να δράσουμε και τώρα μας δίνεται η ευκαιρία. Τα παιδιά μας  μεγάλωσαν .΄Αλλα απομακρύνθηκαν από την οικογενειακή  εστία, αυτονομήθηκαν, άλλα παραμένουν κοντά μας χωρίς να έχουν τόσο μεγάλη ανάγκη τη φροντίδα μας δίχως αυτό να σημαίνει ότι έχουμε πάψει να τα αγαπάμε.
Το περίσσευμα  αυτό της φροντίδας , της αγάπης και του ελεύθερου χρόνου από την προσφορά  μας  στην οικογένεια καλό θα ήταν να τα χαρίσουμε σε κάποιους συνανθρώπους που τα έχουν πραγματικά ανάγκη.
Είναι όπως με την αιμοδοσία που είναι ωφέλιμη και για λήπτη και για  το δότη ,έτσι  αισθάνεσαι με όλες τις μορφές  εθελοντισμού.
Ας κολλήσουμε  την <<νόσο>> της αλληλεγγύης  όσοι και όσες περισσότερες γίνεται είναι το πιο υγιές νόσημα.

2 σχόλια:

  1. Εξαιρετικο κειμενο με στοχο το πυρηνα των ονειρων και των φιλοδοξιων των πρωτεργατων.Ευχαριστουμε,Ολγα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάντα με τον καλό λόγο και πάντα έτοιμη για όπια βοήθεια χρειαζόμαστε στον σύλλογο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή